ไทยเผชิญความท้าทายในตลาดทุเรียนจีน หลังส่วนแบ่งตลาดร่วงจาก 68% ในปี 2566 เหลือ 57% ในปี 2567 แม้จีนจะนำเข้าทุเรียนทะลุ 6.99 พันล้านดอลลาร์สหรัฐในปี 2567 ทำสถิติสูงสุดเป็นประวัติการณ์
มูลค่าส่งออกทุเรียนไทยไปจีนอยู่ที่ 4 พันล้านดอลลาร์ในปี 2567 ลดลง 12% เมื่อเทียบกับปีก่อน สวนทางกับภาพรวมการนำเข้าทุเรียนของจีนที่มีมูลค่าเพิ่มขึ้น 4.1% และปริมาณนำเข้าพุ่งขึ้น 9.4% แตะ 15.6 ล้านตัน
หนังสือพิมพ์เซาท์ ไชน่า มอร์นิ่ง โพสต์ รายงานว่า ปัญหาสำคัญของทุเรียนไทยมาจากคุณภาพผลผลิตที่ไม่สม่ำเสมอ เนื่องจากการขยายพื้นที่ปลูกอย่างรวดเร็วในสวนอุตสาหกรรม ประกอบกับสภาพอากาศร้อนจัดทำให้ผลผลิตลดลง ขณะที่คู่แข่งอย่างเวียดนามกลับทำผลงานโดดเด่น
นอกจากนี้ ไทยยังเผชิญอุปสรรคจากการที่จีนเข้มงวดมาตรฐานการนำเข้ามากขึ้น โดยเฉพาะการสั่งตรวจสอบสาร Basic Yellow 2 หลังพบการปนเปื้อนในทุเรียนจากไทยช่วงปลายปีที่แล้ว การเปลี่ยนมาตรฐานกะทันหันทำให้ผู้ส่งออกไทยและเวียดนามปรับตัวไม่ทัน ส่งผลให้การส่งออกล่าช้าและถูกปฏิเสธสินค้า
เวียดนามส่งออกทุเรียนไปจีนพุ่ง 37.56% แตะ 2.9 พันล้านดอลลาร์ในปี 2567 ขณะที่ส่วนแบ่งตลาดเพิ่มจาก 33% เป็น 41.5% สร้างแรงกดดันให้ผู้ส่งออกไทยต้องเร่งปรับตัว
ขณะเดียวกัน ไทยยังต้องระวังคู่แข่งอย่างมาเลเซียที่เพิ่งได้ไฟเขียวส่งออกทุเรียนสดไปจีนเมื่อเดือนมิถุนายนปีที่แล้ว แม้จะมียอดส่งออกเพียง 5.7 ล้านดอลลาร์ แต่ทุเรียนมาเลเซียถูกจัดอยู่ในระดับพรีเมียม ราคาสูงกว่าคู่แข่งในภูมิภาค
ด้านฟิลิปปินส์ที่ส่งออกทุเรียนสดไปจีนเช่นกัน ทำยอดได้ 32.5 ล้านดอลลาร์ในปี 2567 พุ่งขึ้น 144.4% จากปีก่อน
อินโดนีเซียและลาวก็กำลังเร่งเข้าสู่ตลาด โดยอินโดนีเซียคาดว่าจะสร้างรายได้มหาศาลถึง 7.88 พันล้านดอลลาร์ เมื่อได้รับอนุญาตให้ส่งออกทุเรียนสดไปจีนได้ ส่วนลาวก็มีความได้เปรียบด้านพื้นที่ปลูกที่เหมาะสม
ทั้งนี้ ผู้เชี่ยวชาญในวงการเตือนว่าตลาดทุเรียนจีนอาจถึงจุดอิ่มตัวในอีก 5 ปีข้างหน้า เนื่องจากมีผู้เล่นหน้าใหม่ทยอยเข้าสู่ตลาดมากขึ้น จนเสี่ยงทำให้ทุเรียนล้นตลาด
ข้อมูล/ภาพ : สำนักข่าวอินโฟเควสท์,
